Gökyüzünü İten Kuş

Hakkında

Şubadap Çocuk'un Hayal Et (2019) albümünde yer alan cesaret ve birlik temalı bir öykü-şarkıdır. Öykü, Moyo Masal Tiyatrosu tarafından yazılmış, daha sonra çeşitli etkinliklerde Şubadap Çocuk ve Moyo Masal Tiyatrosu'nun ortak icrası şeklinde güçlenmiş, sonra da albüm için kaydedilmiştir.

Şarkı Sözleri

Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı. Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi. Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı.

İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı. İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı. İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı.

Kimse, ne yapacağını bilemedi Ve telaş içinde sağa sola koşturmaya başladı. Tam o sırada, küçücük, iki kürdan bacaklı, kahverengi kanatlı, ufacık bir kuş:

“Bir şey yapmak lazım,” dedi.

Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum!

Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye.

Gökyüzü inmeye başladı Herkes buna çok şaşırdı Küçük kuş artık uçamazdı Gökyüzünü itmeye başladı

Gökyüzü inmeye başladı Herkes buna çok şaşırdı Küçük kuş artık uçamazdı Gökyüzünü itmeye başladı

Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu. Tam o sırada, küçük kuşun yanından geçen aslan şöyle dedi:

-Hey, küçük kuş! Sen ne yapıyorsun orada? O, koskocaman gökyüzü, sense küçücük bir kuşsun. Sen o gökyüzünü itekleyebileceğini mi sanıyorsun, ha? Ya, git işine ya!

Aslan, bunu herkese anlattı. Bütün hayvanlar güldüler bu duruma. -Hey! Küçük kuşa bakın. Bu kanatlarla gökyüzünü itecekmiş!

Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi: -Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin! Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi.

Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor Küçük kuş pes etmiyor

Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor Küçük kuş pes etmiyor

Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara.

Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye.

Bir… iki… üç... Hadi! Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere.

Nota