Gökyüzünü İten Kuş: Revizyonlar arasındaki fark
Nurakdemir (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
Nurakdemir (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
||
73. satır: | 73. satır: | ||
==Playback== | ==Playback== | ||
[[Dosya:GoguItenKus Playback.mp3|küçükresim|sol]] | [[Dosya:GoguItenKus Playback.mp3|küçükresim|sol]] | ||
[[Kategori: Şarkı]] |
20.32, 4 Ocak 2021 tarihindeki hâli
Hakkında
Şubadap Çocuk'un Hayal Et (2019) albümünde yer alan cesaret ve birlik temalı bir öykü-şarkıdır. Öykü, Moyo Masal Tiyatrosu tarafından yazılmış, daha sonra çeşitli etkinliklerde Şubadap Çocuk ve Moyo Masal Tiyatrosu'nun ortak icrası şeklinde güçlenmiş, sonra da albüm için kaydedilmiştir.
Şarkı Sözleri
Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı.
Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi.
Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı.
İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı.
Kimse, ne yapacağını bilemedi Ve telaş içinde sağa sola koşturmaya başladı. Tam o sırada, küçücük, iki kürdan bacaklı, kahverengi kanatlı, ufacık bir kuş:
“Bir şey yapmak lazım,” dedi.
Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum!
Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye.
Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı
Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı
Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu. Tam o sırada, küçük kuşun yanından geçen aslan şöyle dedi:
-Hey, küçük kuş! Sen ne yapıyorsun orada? O, koskocaman gökyüzü, sense küçücük bir kuşsun. Sen o gökyüzünü itekleyebileceğini mi sanıyorsun, ha? Ya, git işine ya!
Aslan, bunu herkese anlattı. Bütün hayvanlar güldüler bu duruma. -Hey! Küçük kuşa bakın. Bu kanatlarla gökyüzünü itecekmiş!
Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi:
-Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin!
Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi.
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor
Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara.
Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye.
Bir… iki… üç... Hadi!
Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere.
Nota