Gökyüzünü İten Kuş: Revizyonlar arasındaki fark
Değişiklik özeti yok |
Nurakdemir (mesaj | katkılar) Değişiklik özeti yok |
||
| 1. satır: | 1. satır: | ||
[[Dosya:Gökyüzünü-İten-Kuş-Şubadap-Çocuk.mp3|küçükresim|sol]] | [[Dosya:Gökyüzünü-İten-Kuş-Şubadap-Çocuk.mp3|küçükresim|sol]] | ||
[[Dosya:Kuş.jpg|küçükresim|sağ]] | [[Dosya:Kuş.jpg|küçükresim|sağ|<br> Çizer: Şeyda Ünal]] | ||
<br><br><br><br><br> | <br><br><br><br><br> | ||
| 10. satır: | 10. satır: | ||
Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı. | Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı. | ||
Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi. | Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi. | ||
Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı. | Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı.<br> | ||
İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı. | İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı.<br> | ||
İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı. | İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı.<br> | ||
İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı. | İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı.<br> | ||
Kimse, ne yapacağını bilemedi | Kimse, ne yapacağını bilemedi | ||
| 24. satır: | 24. satır: | ||
Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum! | Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum! | ||
Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye. | Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye. <br> | ||
Gökyüzü inmeye başladı | Gökyüzü inmeye başladı<br> | ||
Herkes buna çok şaşırdı | Herkes buna çok şaşırdı<br> | ||
Küçük kuş artık uçamazdı | Küçük kuş artık uçamazdı<br> | ||
Gökyüzünü itmeye başladı | Gökyüzünü itmeye başladı<br> | ||
Gökyüzü inmeye başladı | Gökyüzü inmeye başladı<br> | ||
Herkes buna çok şaşırdı | Herkes buna çok şaşırdı<br> | ||
Küçük kuş artık uçamazdı | Küçük kuş artık uçamazdı<br> | ||
Gökyüzünü itmeye başladı | Gökyüzünü itmeye başladı<br> | ||
Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu. | Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu. | ||
| 46. satır: | 46. satır: | ||
Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi: | Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi: | ||
-Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin! | -Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin! | ||
Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi. | Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi.<br> | ||
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor | Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor<br> | ||
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor | Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor<br> | ||
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor | Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor<br> | ||
Küçük kuş pes etmiyor | Küçük kuş pes etmiyor<br> | ||
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor | Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor<br> | ||
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor | Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor<br> | ||
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor | Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor<br> | ||
Küçük kuş pes etmiyor | Küçük kuş pes etmiyor<br> | ||
Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara. | Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara. | ||
Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye. | Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye.<br> | ||
Bir… iki… üç... Hadi! | Bir… iki… üç... Hadi!<br> | ||
Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere. | Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere.<br> | ||
==Nota== | ==Nota== | ||
| 69. satır: | 69. satır: | ||
==Playback== | ==Playback== | ||
[[Dosya:GoguItenKus Playback.mp3|küçükresim|sol]] | |||
[[ | |||
17.23, 30 Aralık 2020 tarihindeki hâli
Çizer: Şeyda Ünal
Hakkında
Şubadap Çocuk'un Hayal Et (2019) albümünde yer alan cesaret ve birlik temalı bir öykü-şarkıdır. Öykü, Moyo Masal Tiyatrosu tarafından yazılmış, daha sonra çeşitli etkinliklerde Şubadap Çocuk ve Moyo Masal Tiyatrosu'nun ortak icrası şeklinde güçlenmiş, sonra da albüm için kaydedilmiştir.
Şarkı Sözleri
Eski zamanlarda gökyüzü çok yukarıdaydı.
Kuşlar bir başlardı uçmaya, en tepeye çıkmaları günler haftalar ve hatta aylar sürerdi.
Fakat bir gün, nedendir bilinmez, gökyüzü aşağıya inmeye başladı.
İndi, indi, indi... Dağların tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Gökdelenlerin tepesine çarptı! Durmadı.
İndi, indi, indi... Evlerin çatılarına çarptı.
Kimse, ne yapacağını bilemedi Ve telaş içinde sağa sola koşturmaya başladı. Tam o sırada, küçücük, iki kürdan bacaklı, kahverengi kanatlı, ufacık bir kuş:
“Bir şey yapmak lazım,” dedi.
Ve düşündü taşındı, düşündü taşındı, düşündü taşındı. Buldum!
Ve koştu, koştu, koştu. Yürüdü, yürüdü, yürüdü. Tırmandı, tırmandı, tırmandı. Uçtu, uçtu, uçtu. Çıktı bir kayanın üzerine, sırt üstü yattı ve başladı gökyüzünü itmeye.
Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı
Gökyüzü inmeye başladı
Herkes buna çok şaşırdı
Küçük kuş artık uçamazdı
Gökyüzünü itmeye başladı
Küçük kuş, gece gündüz gökyüzünü itekliyordu. Tam o sırada, küçük kuşun yanından geçen aslan şöyle dedi:
-Hey, küçük kuş! Sen ne yapıyorsun orada? O, koskocaman gökyüzü, sense küçücük bir kuşsun. Sen o gökyüzünü itekleyebileceğini mi sanıyorsun, ha? Ya, git işine ya!
Aslan, bunu herkese anlattı. Bütün hayvanlar güldüler bu duruma. -Hey! Küçük kuşa bakın. Bu kanatlarla gökyüzünü itecekmiş!
Kuş onlara çok sinirlendi ve şöyle dedi:
-Bana bakın! Gökyüzü bize çok yaklaştı, görmüyor musunuz? Ya bana yardım edin ya da yolunuza devam edin!
Herkes alay etmeye devam etti. Ama küçük kuş bir an olsun pes etmedi.
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor
Gökyüzü iniyor, iniyor, iniyor
Küçük kuş itiyor, itiyor, itiyor
Herkes gülüyor, gülüyor, gülüyor
Küçük kuş pes etmiyor
Küçük kuş pes etmedi ve gökyüzünü itmeye devam etti, devam etti, devam etti, devam etti. Ve bir gün artık hiç çaresi kalmayan zürafa, sürünerek kuşun yanına geldi ve o da katıldı küçük kuşa. Ve beraber itmeye başladılar gökyüzünü. Onları gören ve başka çaresi kalmayan diğer hayvanlar da katıldı onlara.
Gergedan, çita, ayı, fil, hatta aslan bile katıldı aralarına. Gökyüzünü hep beraber iteklemeye başladılar. Sonra insanlar, sonra bütün köy, yandaki şehir, bütün ülke, Kuzey Kutbu, Güney Kutbu, Ekvator derken bütün dünya başladı gökyüzünü itmeye.
Bir… iki… üç... Hadi!
Herkes birlik olunca, gökyüzü çıktı bugün olduğu yere.
Nota
